کاغذ فقط در مورد مصرف آب بهتر از حوله های پارچه ای عمل می کند. این به این دلیل است که 87 درصد از کل آب مصرفی برای آبیاری مزارع پنبه مورد نیاز است.
اما تنها 13 درصد برای حدود 100 چرخه شستشو که یک حوله فشرده نخی در طول عمر خود انجام می دهد.
ببا این حال، مصرف آب را نیز می توان در این مرحله با تصفیه مجدد آب شستشو کاهش داد – یک مدار آب بسته دقیقاً این امکان را فراهم می کند.
البته این دو عامل در مورد دستمال کاغذی یکبار مصرف که آب تقریباً صفر مصرف می کند صدق نمی کند.
هنگام استفاده از دستمال کاغذی مقادیر زیادی زباله تولید می شود، زیرا پس از استفاده دور ریخته می شود. به دلایل بهداشتی، حوله های کاغذی را نمی توان دوباره بازیافت کرد، به ویژه در بخش مراقبت، طبق مقررات بهداشتی.
این به معنای هزینه‌های دفع بالاست، زیرا سطل‌های زباله در توالت‌ها باید به طور مرتب تخلیه شوند، و از آنجایی که دستمال‌های کاغذی سوزانده می‌شوند، اثرات زیست‌محیطی بسیار زیادی دارد.
حتی اگر دستمال‌های کاغذی بازیافت شوند، الیاف آن‌ها فقط تا هفت بار قابل استفاده مجدد هستند.
از طرف دیگر، حوله های پارچه ای تقریباً هیچ زباله ای تولید نمی کنند زیرا قابل شستشو هستند، می توانند تا 100 دوره شستشو استفاده شوند و همچنین 100٪ قابل بازیافت هستند.
یک رول حوله نخی در تمام طول عمر خود جایگزین بیش از 22000 حوله کاغذی می شود. علاوه بر این، حوله‌های پنبه‌ای را می‌توان در پایان این چرخه بازیافت کرد و بیشتر به منسوجات تمیزکننده جدید، مانند پارچه‌های تمیزکننده یا موبر، تبدیل کرد.
با متوسط 10000 خشک کردن دست، تقریباً 1.5 کیلوگرم حوله پارچه ای تولید می شود. در مورد کاغذ، تقریباً 93 کیلوگرم کاغذ بازیافتی و تقریباً 68 کیلوگرم کاغذ فیبر بکر وجود دارد که در نتیجه تقریباً 95 درصد ضایعات بیشتری تولید می کند.
همچنین ممکن است تعداد بیشتری نیز وجود داشته باشد، زیرا دستگاه های توزیع کننده کاغذ در توالت های عمومی از نظر تئوری می توانند تعداد بی نهایت دستمال کاغذی را توزیع کنند و بنابراین باید اغلب دوباره پر شوند.
